MAZİYE DÖNÜŞ
Anlatýr bu gönül böyle zamanda,
Derin duygularýn nâmelerini;
Güle sevdasýný anar her anda:
Düþünür ömrünün sahnelerini.
Þeydaya benzeyen halinden bizar,
Gülistana meftun ediyor nazar.
Bülbülden mahrumdur tek ona yanar!
Umutla yad eder bahçelerini.
Dideleri akar... hicranla inler;
Sine-igahýna hasreti siner.
Hayallere dalar... sesini dinler,
O masum halini... iþvelerini.
Ahenkle yol alýr, sudaki hale:
Koþar emeline erer visale.
Bahtýnda yok ise, düþmez muhale;
Gönlünce seyreder hanelerini.
Maziye dönüþün olursa kârý,
Akýllar zirvede bulur efkârý.
Kýþlarý istemez, bekler baharý,
Dostlarla paylaþýr hayallerini
Hasan DEMÝRCÝ
Sine-igah: Göðüs kafesinin tümü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.