HAKSIZ ZANLAR

Herkes çok akýllý,
Herkes herþeyi biliyor,
Sanki kusursuzmuþ gibi,
Seni hep yermekteler..

Akýl imanla bütündür bilmezler,
Aklý nefsiyle bir eylerler,
Sen suskun onlar hep söylerler,
Masum kusurlarýnla zevk ederler..

Yaþ olgun, yaþ sabýrla birleþmiþ,
Yaþ eðitimli yaþ, kültürü görmüþ,
Senden küçükler bunu görmezden gelip,
Kalbini cahilce katlederler..

Susarsýn;
Suskunluðun edebinden gelir.
Konuþursun aklýn;
Bilginden gelir.
Boþ sözlere tebessüm ederken sessiz,
Sanýrlar sen aptal, sen bilgisiz..

Gücüne gider tüm sözler,
Ýçini acýtýrda haksýz yargýlar,
Nutkun tutulur adeta,
Baþýn öne eðik, konuþman nafile,
Ya Rab sabýr, Ya Rab hidayet dersin..

Birgün bilirim;
Utanacak nefsin hükmettiði akýl,
Utanacak, semaya yükselen þer zanlar,
Gözler gözlerden kaçacak,
Azapla kývranan kalpler,
Affet demeye dönmeyecek diller,
Lâl olmuþ, hak helâlliði isteyecekler..

Sen yine saf-ý kalp ile,
Ýmanýn verdiði merhametle,
Yine cahiller diyecek,
Ýçin hep acýsa bile,
Belki, Allah için affedecek yine..

Sosyal Medyada Paylaşın: