PRANGALI HAYALLERİM

…..BÖLÜM BÝR…..


Gülmeye hasret býraktý
Beni bu ayrýlýkçý aþkým
Prangalar vuruldu hayallerime
Köz tutarken yangýnlarým
Kývýlcým çiçekleri açtý sol yaným
Savrulup durdu bilinmeyenlere hayatým…
+++
Bir sille gibi indi
Ayrýlýk acýsý ta derinlerime
Kaderimin tek marifeti vardý
O dikenli dolu elleriyle
Sürekli bana iþkence !...
+++
Kader istedi
Yar benden terki diyar etti
Büyük aþktý benim ki
Zor da olsa,
Yokluðuna alýþtýracaktým kendimi
Baþaramadým, inadýna acým devam etti
Ben bittim ama acým bitmedi !…
+++
Onu unutmadým, unutamadým
Viraneye döndü hayatým
Ne yazým belli ne baharým
Tek mevsimlik bir dünya da
Hep kýþ’ta kaldým…
+++
Yoktun...Gelmedin, karanlýk oldu evrenim
Yoktun…Gelmedin, fermansýz oldu sözlerim
Yoktun…Gelmedin, dermansýz oldu dizlerim
Yoktun...Gelmedin, çürüdü hayallerim
Yoktun…Gelmedin, ben de seni senin yokluðunda sevdim
Sen yokken varlýðýný yüreðimle besledim…
+++
Nasýl bir aþk yaþadýðýmý sen gidince belledim
Hasýlý az tanýyýp çok kaybettim
Az varlýðýný, çok yokluðun yüzünden fark edemedim
O kýsacýk varlýðýnla
Sana aç yüreðim...
+++
Sen yokken prangalar vuruldu hayallerime
Sen yokken çaresizliðinde çaresizliðini tattým kendim de
Sen yokken hasret kaldým bir nebze gülmeye
Sen yokken ölümü dahi özledim ben çoðu kere…
+++
Þükür ki yaþýyorum yine
Seven bir yürekle
Duydun ama ne fark ettiðini
Fark ettirmedin sen bana üstelik de
Oysa varlýðýný hayal ede ede,
Tüm yok’larýna raðmen vardýn sen hep ben de…
+++
Þimdi ise,
Yüreðime zor sýðan anýlarýn duldasýnda
Ayrýlýk þarkýlarý dinliyorum umutsuz bir aþk adýna
Hepten içine battýðým bu hüzün bataklýðýn da …

…..BÖLÜM ÝKÝ…..

Böyle düþünürken þimdi ben
Sense hiç umulmadýk bir an da
Beliriverdin aniden düþünce odamda !
Bir parantez içine
Mahkum oldu tüm olumsuz duygularým bir an da
Kopup gelmiþsin meðer
Hani beni o ilk býraktýðýn yerden toplaya toplaya…
+++
Sarýldýn bana çepeçevre,
Sen yorgunu yüreðimin rüzgarýyla
Ben de sarýldým sana doya doya !
Canýmýn bitti bitecek noktasýnda
Yeni bir can yüklemiþ gibi oldun sanki sen bana
Tekrar dönmekle bu cýlýz canýma !...
+++
Önce rüya görüyor sandý yüreðim
Ancak hayalle gerçeði birbirinden ayýrýnca
Apar topar uyanýp canlandý benliðim !
Ýstersen o an’ý bana hiç sorma ?...
+++
Anlatamam,
Kavuþmalara acemiyim
Anlatamam, cehennemi yokluðundan henüz geldim
Lakin uzun ayrýlýk boyu çok çektim
Elbet böylesi sevinçlere hiç alýþýk deðildim…
+++
Ýlla ki anlatamam;
Hangi an gerçek, hangi an rüya
Bocalayýp dururum mutlaka
Seni yüz yýllýk bir sabýrla
Böyle dursan da karþýmda !...
+++
Þu da bir gerçek ki,
Seni yaþamaya baþladým artýk ben
Hem de bak kanlý canlý !
Üstelik dudaklarýn da
Hem kýpýr kýpýr ediyor, hep harikalar harikasý !
Sanki “gel” diyorlardý dudaklarýma açýkcasý…
+++
Ama ne çok zor dönebilmiþtim
Kim bilir gerçek dünyaya ben geri
Benden firar edip gittiðin uzun zamanlar sonrasý
Öyle güçtü ki buna inanmanýn sana anlatýlmasý
Hani sen temelli olarak dönüp de,
Tamamen bitince senli hayallerimin faslý...


Ý. HAKKI GÜRCANOK
(TEMMUZ / 2005)
Ý S T A N B U L
AÐVA







Sosyal Medyada Paylaşın: