HİÇ YOKTUN SEN

Yaþanmamýþlýklarla dolu bu þehir,
Yaþanmayacak hayallerle örtülü toprak.
Güneþ sana doðardý oysa;
Her yeni günün sabahýnda,
Ve geleceðin güne batardý..
Herþey seni bekliyordu sanki,
Tanýmadýðýn insanlar seni sorar oldu bana.
Cevap veremedim;
Yok artýk,
Gelmeyecek diyemedim..
Zaten hiç olmadý dedim kendime,
Ýtiraf edebildim sonunda yüreðime;
Hiç yoktun sen!

Gözlerim þimdi kararýyor iþte,
Göremiyorum aydýnlýklarý.
Hissizliðime boðuldum tüm duygularýmla,
Artýk çýkamýyorum yýldýzlara,
Bulutlarda dans edemiyorum kollarýnda.
Omuzlarýmda birikti acýlarým,
Batýyorum..
Direniyorum..
Geçmiþin gizlerinde býrakýyorum içimdekini,
Anýlarýmla hiç yapýyorum seni..
Sosyal Medyada Paylaşın: