Aðýt aðýt aðlarým annemin ninnilerinde beni seviþi gibi uykusuz ama dingin sevimli yani; Anne yürekli....
Ah Anne, kýzýl kana boyanýrsam Fýrat taþýr yükümü bükülmez belim belki bükülür dizim ama Anne bilesin sensin içimdeki türküm ve de son sözüm.
Oyy Fýrat, yýlan gibi kývrým kývrým düþlerim yatar kýyýlarýna engerek piton zehir zemberek ve sen sesimi kýsarsýn sesimi... al elimden mendilimi Anne el sallamam lazým mendil düþmesin elimden elim düþsede bedenimden...
Ve toynaklarýnda aþk saklý bir tay gibi dolu dizgin yelelerimden yaðmur sularý sýzsa ne gam ben Eleþkirt’im eleþtirilmiþim belki çakal aðýzlarda unutma ben bir çocuktum Annem’in kollarýnda büyürüm yumruk yumruk Anneler büyür sinemde þimdi Özlem doluyum... Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.