Bu aþkýn baþý var ama sonu yokmuþ, Bülbül, lal olmuþ, Gül, kurumuþ gonca iken solmuþ, Gül, dökmüþ yapraklarýný tane tane... Bülbül, dökmüþ gözyaþlarýný katre katre... Gülünü aramýþ derdine derman için, Bülbül, gezmiþ üzüntüsünden diyar diyar, Gül ise her sene yeniden doðmuþ, Bülbül’e olan imkansýz aþký için, Bülbülde her sene gelip gülünün baþ ucuna konmuþ...
Mehmet Akif Aksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
aKSeL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.