MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÖLMEK KORKUSU
Zekâi Budak

ÖLMEK KORKUSU




- Cahit Sýtký TARANCI ’ya -

Yýllarca ýþýk saçan adanmýþ bir mum gibi
Damla damla eriyip vakit gelince bitmek
Bahar yeline binip kanlý bir akþam vakti
Yýldýzlarýn yüzdüðü okyanuslara gitmek

O esrarlý ülkeden bilmem dönüþ var mýdýr?
Ama hiç gitmedim ki bunu nerden bileyim?
Yüzümdeki çizgi ne, saçýmdaki kar mýdýr?
Bu yüz benim yüzüm mü, Allah ’ým bu ben miyim?

Aynalar hey aynalar bu ne biçim þaka bu?
Böyle heyecanlara gelemem bilirsiniz
Unuttunuz mu nedir kýrkýmda olduðumu?
Ben gibi bir gariple niçin eðlenirsiniz?

Bunca sene deðiþen meðer ayna deðilmiþ
Kader ordan oraya nasýl savurmuþ beni
Ruhum daha doðmadan aþka mahkûm edilmiþ
O ümîd o bekleyiþ yakmýþ kavurmuþ beni

Ýnsafsýz senelerin tatlý vaadlerine
Ta gönülden inanmak ah ne saf aldanýþ o
Bir gün hazan telâþý girince bahçelere
Geçmiþin hasretiyle ne yürekten yanýþ o


Harap gönlüm Tanrý ’dan bir davet bekler gibi
Her akþam ve her sabah kulaklarým sestedir
Biter ansýzýn ömür ne demeli bilmem ki
Hayat terennümü güç ilâhî bir bestedir

Ah kimse bilmeyecek sabah sabah ölen kim?
Kim bu sessiz sedasýz aðýr ve vâkur giden?
’Kalp’ diyecek þüphesiz raporlarýnda hekim
Ve kimse sormayacak aslýný cenazeden

Derler ki yüce sýrrý fen bilmez akýl almaz
Oysa basit bir denklem kefen sükût artý su
Þükür ancak o zaman hiç bir þeyciðim kalmaz
Ne yoksulluk ne servet ne de ölmek korkusu


(Kadýköy / Ýstanbul - Ocak 1975)

Zekâi BUDAK


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.