Her gün yenilerken o yar daveti,
Yüreðim de kopar gül kýyameti,
Belli ki artacak gülün kýymeti;
Alamazsam ne söylerim o yare,
Gül ile olurum ben pare pare...
Çiçeðin dilini, gülün nazýný,
Bana verin mevsimlerin yazýný,
Neyleyim ben bu sevdanýn azýný;
Görünsün gözümle göremediðim,
Yakmalý ateþe sevda dediðin...
Tebessüme boðulurken yüzümüz,
Yangýnlarla büyür, gönül gözümüz,
Halden hale girer, dilde sözümüz;
Hangi kaba boþalsa da dolmuyor,
Sana bakamadým, gönlüm, olmuyor!
Yari sana verdim, yarayý bana,
Ya terk et içimi, ya beni kýna,
Anlaþýldý, yaren olmam ben sana;
Gönlüm, ben getirdim seni bu hale,
Yolun açýk olsun git güle güle...
Yürü þimdi istediðin dala kon,
Ýster gül dalýna, ister sala kon,
Güzellerin son geçtiði yola kon;
Söz olsun; karýþmam gayrý iþine,
Yoruldum, gelemem artýk peþine...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.