vakit y/az ellerinle getir kapýma seni azat etmeyeceðim ellerimde kokusu dünden kalan yalnýzlýðýn annemi özledim ne çare
/seni azat etmeyeceðim vakit y/az/
ve geçen söylemedim gök yaþlarýný silemedi henüz sebep, biraz hasret içre güz yüzün içre söz boðulurken bu maðrur þehrin suratsýz akþamlarýnda sularda rakseden semaileri öldürelim hocam, parmaklarým bu saza yaban geçen söylemedim
eðer ki hatrý varsa, eðer kaldýysa ellerinde hala mürekkep izleri saatleri durduralým sessizce ve dilimizde, asl-ý ilimize hasret göðsümüzün sýcaklýðýna yalancý türkülerden arýnmaya eðer ki hatrý varsa ellerinde kuruyan mürekkep izlerinin
yaprak vakitleri kemanýn tellerinde sýzý acý, yaþamak bu mevsimde kalan serzeniþleri ve dinlemek yüksek perdeden sesimizin usullanan sesini yaprak vakitleri kemanýn tellerine sýzý
siz gideceksiniz baþýnýz önünde þimdi þu çalan hýrçýn müziðin adý her neyse ben öldüremedim bu saza korkularýmý gecelerce hocam siz giderken baþýnýz önünüzde yediremediðim esaret hece hece ellerimde
siz gideceksiniz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lâ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.