DEMEK GİDİYORSUN

Demek gidiyorsun son sözlerinde söylediðin gibi
Ardýnda býraktýðýn hayal kýrýklýklarýna basarak
Mavi uçurtmalarýmý yýrtýp indiriyorsun gökyüzünden
Bir mevsimi bitirirken kendince
Bende yeni bir mevsim getiriyorsun hazan adýnda

Her þeyim seninle baþlamýþtý oysa
Sana dair düþlerim vardý ’elif’ tadýnda
Ýkinci kalite hamurdan yapýlmýþ kaðýtlarda
Þiirler yazmýþtým gül kokulu tenine dair
Neleri yazmamaýþtým ki o gri tenli sayfalarda
Gözlerini,yanaklarýný,saçlarýný vesair
Karanfiller kurutmuþtum gül mevsiminde
Sana dair þiirlerin arasýnda saklamýþtým
Ki sayfalar kýskanýp durmasýn,seni
Senin teninin kokusunu sindim yapraklara
Kýþ mevsimini sökmüþtüm takvim yapraklarýndan
Yanýbaþýmda duran çýngýrtýlý çalar saati
Sana kurmuþtum her þafak vaktinde
Hayallerimize ayarlamýþtým titrek mum alevinde

Demek gidiyorsun düþlerimize ramak kala
Sabýr taþýn kýrýldý galiba,sabredemedin
Güneþin doðuþunu elele izlemek istemedin demek
Goncanýn açýlmasýný istemedin gül niyetine
Yapraklarýný kuruttuðum karanfilleri
Alýp da savurdun bitimsiz,asi bir rüzgara
Kül eyledin düþ ülkemi yakýp yýktýn pervasýzca
Umutlarýmý alýp masmavi bir denizin
En dibindeki yoksul yosunlara emanet ettin

Demek gidiyorsun þimdi...
Sana sadece susarak bakacaðýmý biliyorsun
Ýþte ardýnda öylece býraktýðýn ben;
Susarak ölüyorum




Sosyal Medyada Paylaşın: