SUSKUN İLÂN

-Seyranbaðlarý Huzurevinden

Ben..garibler garibi, AHÝ EVRAN meþrebim
Nerede orta sandýk, al þedli ustam hani
Ey alýn terindeki asaletim, þerefim
Çaðrým, tam dört asýrýn suskun kalan ilâný

Ben.. Seyranbaðlarý’nda bir huzur evindeyim
Kýrk analý babalý, yüz kýrk çocuklu ocak
Ben.. yoksullar yoksulu, bir bohçalýk her þeyim
Onlar da dünyalýðým, savrulsun köþe bucak

Burada ak sütümü kýskandýðým insanlar
Her derdime katlanýr metanetle, sabýrla
Sen.. sabýrsýz tecellim, acelen ne bu kadar
Diyorsun ki; yolcusun azýðýný hazýrla!

Gündüzler bin piþmandýr, geceler mahcub bende
Üstte yorgan.. Ve altta döþek fikir hazinem
Dost!. sen þu dört duvarý sevsen de sevmesen de
Bana dost bu duvarlar.. benim zikir hazinem

Hani nerede ömrü ebediyen sülalem
Her birini ukbaya bir kemik-deri verdim
Nefis imtihanýmýn geçidiymiþ bu âlem
Yedim-içtim de sonra hepsini geri verdim

Hasretimi haslete katýk yapýp yaþayan
Bir garib ihtiyarým.. bir garib ihtiyarým
Ya rahle, ya secdede ömrüm bittiði zaman
Ya ilahel âlemin ancak bu sana kârým

Hayat diye son hýzla akýp giden sellerde
Size kum tanesiyim, kim bilir kimin harcý
Boþu boþuna mülkü mülke kattýðým yerde
Beþ adýmlýk bir mezar yapacaksýn mezarcý

Sosyal Medyada Paylaşın: