MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR DEVRİN HİKÂYESİ
bekirce

BİR DEVRİN HİKÂYESİ




-O zamanlar bizimdi
kimin zamanlar þimdi?-

Yavan ekmek zahmeti, kuru soðan acýsý
Hikâyemin nefesi, muhayyelemin sesi
Geçmiþi özlüyorum doðsun yokluk sancýsý
Düþ üstümden bana ver beni zaman örtüsü

Ne mümkün, o çocukluk çaðlarým geri gelmez
Salýncak kurduðumuz Söðüt aðacý var da
Çivril’de bayramlar yok, Kýzýldað’da Hýdrellez
Halbuki her þey baþka baþkaydý o çaðlarda

Karasabanla sürüp avuçla ektiðimiz
Onca mahsulü yalnýz dövenle harmanlardýk
En müthiþ cefalardan farksýzdý çektiðimiz
Saadeti beklerken hep hüsrana uðrardýk

Bazen de kýþ bastýrýr, kar kapýya dayanýr
Sonunu getirmeden iþler yarým kalýrdý
Uyuyan bahtýmýzýn her cefasý uyanýr
O bir iki lokmayý elimizden alýrdý

Yaðmur yaðsa akardý topraktan damlarýmýz
Islatmadýk ne yatak, ne yorgan býrakýrdý
Sükûnet içindeydi yarým akþamlarýmýz
Olmazdý sükûneti bozacak tek lâkýrdý

Erkenden uyanýrdýk babamýn çýð sesiyle
Bað, bahçe, tarla, orman ayrý ayrý birer iþ
Bir oyun içindeydik yaþamak cilvesiyle
Cilvelere mahkûmduk faydasýzdý direniþ

Anam sýrtýna vurup yakýlacak odunu
Gün boyu sürüp giden bir yolculuk yapardý
Çalýlara sürterek baldýrýný budunu
Bilmezdi ki her derdi böyle böyle apardý

Doktorun ilâcýdýr diye þiþ ayaklardan
Hiç eksik olmazdý ki kan emici Sülük’ler
Hançerlenmiþcesine fýþkýrýrdý kan, hep kan
Kahrolasý Sülük’ler kan yer içer, kan emer

Serenli kuyularýn suyu soðuktu ama
Sabun diye taþýrdýk topraðýn killisini
Yýkanmaktaki gaye vücudu oyalama
Kim arar kim sorardý temizini pisini

Bir Salih Emmi vardý Dev, Cin, Peri hastasý
Ne masal anlatýrdý kendi yaþamýþ gibi
Korkuyu heyecaný hortlatan kafatasý
Dev’i öldürür bizi Cennet’te yaþatýrdý

Yedibaþlý Külhan’a binerdik o yâr için
Yedi daðdan aþarak varýrdýk Kaf Daðý’na
Yedi yerin dibine inerdik o yâr için
Kin kusardýk et yiyen Dev’lerin yataðýna

Ýþte bütün meþakkat bundan sonra biterdi
Altýndan saraylarýn padiþahý olurduk
Melekler sinileri önümüze iterdi
Yalnýz Cennet Hurmasý ile doyurulurduk

Þimdi bir viranedir ruhu Dev’li evlerim
Þimdi her bacasýndan nâr-ý duman tütmekte
Arzu ettiðim tek þey geri gelsin Dev’lerim
Beni o zamanlarýn yokluðu ürkütmekte

Yazýk ki hiç bir yerde o eski dâvâlar yok
ÇELTEK topal, SÝNCAN kör, EMÝRLER sönen þamdan
Mutluluk masallarý, o eski havalar yok
Kurtulmak mucizedir o hayâli evhamdan

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.