Baþýma yüklediler onca daðýn karýný
Sonra kýrdýlar içimin aynalarýný
Gözlerim güzellik dererdi çiçeklerden
Baþaklarda umut yýðardý yüreðim
Yaðarken anlamazdýnýz siz
Bulutlarý döllerdi göz bebeðim
Daha kurþun yememiþti ereðim
Henüz deðildi
Gelen aðam, giden paþam
Çatlamamýþtý göbeðim
Her soruya tek cevabým olurdu
Sorma, çok iyiyim
Tütmüyordu dumaný
Ne de ateþi gördüm
Bir yangýn yeriydi düþtüðüm
Ellerim de solarken gülüm
Çok uzak düþtü ölümüm
Sen çýktýn karþýma ne diye
Gördün iþte
Bir ömür nasýl adanýr sevgiye
Sevgiliye
Narinciyeler açýyor
Sarýsý alabildiðine baþaðýn
Buhurdan gibi tütüyor ýhlamur
Baðýrýyorlar koro halinde
Ellerim, ayaklarým, gözlerim
Yapraðýný aradan uzatýyor defne
Sitem de yüreðim
Bundan sana ne
Düþmüþken bir kara güne
Sahi bunlardan bana ne
Baþýma yaðýyor onca daðýn karý
Kýrýlýyor içimin aynalarý
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.