BİLSEYDİM

Bilseydim kurduðun o sahte lunaparka
Gelirmiydim çocuksu bir kadýn olup
Elimde pamuk þekeri bir aþkla
Dizlerinde an/ne masalý dinlermiydim

Saatlerce gökyüzüne asýp gözlerimi
Sonsuz karanlýða ben diye sakladýðýn
Iþýksýz o yýldýzý ararmýydým boþ yere
Kansýz bir kurþunla vurulur düþermiydim yerlere

Eylüllerden çalarmýydým sabahlarýmý
Bilseydim efkar efkar daðýlýrmýydým
Osman amcanýn meyhane sokaðýnda
Martýlarla konuþurmuydum ser sefil
Yürüdüðüm kumsallar boyunca

Yok öyle baþýný çevirmek öteye
Dön gözlerime bak,övün eserinle
Gözlerinle sevmedim de,yalandý de
Ama acýlarýmý böyle görmezden gelme

Bilseydim,ah bilseydim
Bir tuana olup düþermiydim cennet ellerine
Ütopyamý yitirirmiydim kirlettiðin düþlerimde
Stabilize ettiðin sevda yokuþunda
Kaybedermiydim aþkýn son duasýný
Yazabilirmiydim sanýyorsun
Gecelerimi ürperten güneþ deðmemiþ ay/azýný

Bak yine saatler sabaha sen kaldý
Uykusuz kan çanaðý gözlerimdesin
Ben ise hala evimin pencere pervazýnda
Tüm hayatýmý çarmýha geriyorum

Korkma yar,korkma
Artýk istesen de sana gel demem
Ardýndan bakarken son ayrýlýðýmýzdaki gibi
Ellerim camda,sýrf üzülmeyesin diye
Aðlamamak için dudaklarýmý kemirmem
Kavuþma telaþýmýz da yok artýk,istemem
Sen bende kalanlarýnla benimsin
Sadece bilmen içindi söylemem

Bilseydim ah,keþke bilseydim
Neyse,bunu söylemeyeceðim...
Sadece elveda...

Yasemin Göksel



Sosyal Medyada Paylaşın: