MATEMLİ ŞEHİR
Bir feryat yankýlanýyor
Bu matemli þehrin sokaklarýnda
Kýyametten anlar geçiyor aklýmdan
Ýçimde alýcý kuþlar
Karanlýk entarisine bürünüyor
Elinden tuttuðum çocuk
Köþelere siniyor korkularý
Kýrýyorum bir bir
Budist sevmelerin
o yapmacýk putlarýný
Unutmak için herþeyi
ezberliyorum ahir zamaný
Avucumdan düþüyor
kýrýlgan geçmiþimin
kum saatine sevdalý ucu
Nehirler akýyor gözlerimden
yaþadýðýn o meltem rüzgarlý
aþkýn þehrine doðru
Ne varsa yaþadýðým
anlatmakta bana seni
Yalnýzlýk hançeriyle
bölüyorum
anlamsýz bedenimi
Þimdi
Uzak denizlerin dalgasýnda
yegahtan kalma bir neva
Bilmiyorsun bu azap nasýl
Yine sensiz
her saniyem heba
Sorgulamýyorum ki artýk yaþamýn
o kýrýk dökük zamanlarýný
Dönüp arkama bakmadan korkuyla
geçiyorum þimdi beþinci mevsimin
baharsýz kýþlarýný
Heyhat,nasýl geçmiþ zaman
Ne yaþadýk seninle
Ne þairdik be hatýrlarmýsýn
O þehir kazan adýmlarýmýz kepçe
Tüm sokaklarýna anýlar kazýmýþtýk
sevdalý gönlümüzce
Ellerimizde hazan titrerdi
biz seninle üþüdükçe
Yaðmurlar yaðardý dudaklarýmýza
Hayatýmýzýn son perkýnda
çocuklar gibi öpüþünce
Git artýk,git bakma bana
Unuttum ben anýlarý
Karlar siliyor caddelerde
yürüdüðümüz tüm eski adýmlarý
jaleler düþmüyor gelinciklere
Siyah elbisemin eteklerinde
o eski telaþ yok artýk
Gülümsemiyor içimin çocuklarý
Duyulmuyor neþeli kuþ cývýltýlarý
Dinle bak nasýl susmuþ
matemli þehrin tüm sokaklarý
Yasemin Göksel
’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.