BİR AŞK HİKAYESİ

Bir kadýn...

Küskün menekþeler gibi az mahzun,az çileli
Uçuþuyor eski bir kafenin merdivenlerinden inerken
Siyah elbisesinin eylül telaþýndaki etekleri
Bir gelin gibi endamýnýn yelekenliði
Tebessümünde begonvillerin solgun rengi
Manolya bahçelerinin son çocuksu
Tertemiz dünyasýna el deðmemiþliði


Bir adam...

Esmer teninde güneþ kokusuna sarmýþ
Arada içtiði bir sigaranýn tütün efkarýný
Güya...Kadýna adamakýllý tutkulu
Ýlk durakta otobüsten inmeye de
Bir o kadar hazýr ve baþka aþka umutlu
Giden gider felsefesine filozof kesilmiþ
Sevdaya hazýr hercai meþrebinden
Ne kelebek,ne melek ne aðaç dallarý geçmiþ

Yaþananlar...

Kadýn gülümsedi kirpiklerinin arasýndan adama
Bir martýnýn gözlerinden baktýn mý dedi dünyaya
Deniz feneri onlarýn mutluluðuna
hayran yaktý akþama ýþýklarýný
Yürüdüler sahil boyunca alýp tüm duygularýný
Adamýn eli omuzuna dolanýrken kadýnýn
Dalgalar coþtular eylül akþamlarýnda ýlýk ýlýk
Ýki damla gözyaþýydý serçe parmaðýnda ayrýlýk

Son...

Þimdi o sahil ýssýz gecelerde üþüyorken
Dalgalara bir þarký karýþýyordu eskilerden
’Deniz ve mehtap sordular seni’diyordu
Eski salaþ kafede iki genç aþk tazeliyordu
Adam ve kadýn yoktu
Martýlar,çýðlýk çýðlýða aðlýyordu
Bir serçe parmaðý mutluluk
Denizin dibinde istiridyeye
Ýki damla inciden gözyaþý oluyordu

//Aþk her dilde,her dinde ve her yaþta ayný yaþanýr...Ayrýlýk da.//

Yasemin Göksel
Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: