Le
Çocuklar ! Sevdiğim Kadın Birde
bir çocuk görüyorum
sedefkâr gözle güneþi, saçlarýyla ören
buðday baþaklarýnda ten rengine toprak eli deðmiþ
nurani gölgelerde gözlerini ay diye geceye sunmuþ
duvar diplerinde ikindi vakti !
*büyük karanfilin kollarýnda umuda dönüþen
bir çocuk görüyorum ! elleri ekmekle öpüþen
tarlalarýmýza kurþun ektiðimizden beri
suladýðýmýzdan beri topraðý kanla!
anne çýðlýklarýný bastýrdýðýndan beri havan toplarý
gökyüzünün karnýnda açýlan mavi delikten!
güvercin iniþi umut avlumuza düþtüðünde
ve yarasýný þýraladýðmýzda bir babanýn!
kurþun gibi aðýr vebalin kolyesini atileþtirdiðimizden beri
çocuklarýn ince gerdanýnda!
harabilere kahraman rozeti takýyorken düzen ! eksik diþli naralarla
inci diþleriyle siyah derili çocuklar gülümsüyorken
birazdan kýzýl kusacak namluya!
dünyanýn göbeðine dikilmiþ bir bacadan çýkan dumanýn
ceset kokan nefesini solduðunda ciðerler
mavi patiskasýyla bir iþçi simidini ýsýrýrken hýrsla
doðmamýþ bebeðine aðýt yakarken bir kadýn ! eli göbeðinde
bir çocuk görüyorum ! bin çocuk, güneþin gözlerinde
hak edilmiþ bir uykuya sallanan beþikte
gözlerini yarýna açmak istemez gibi kapatan bebekler
bir bardak süt, bir yudum su ve þefkatli dokunuþla
annesinin yaþlý gözlerinde ölüme giderken!
pencereli kýrýk bir evin sabah güneþini içeri alan perdeleri
beyaz örtüye sarýlý bedeni dýþarý çýkarýrken yeniden
kardeþinin þaþkýn bakýþlarýna kazýnan mazi intikama gebeyken
parklar ve bahçeler inþa etmenin acizliðine düþmüþken dünya
ki tarih derslerinde savaþlar anlatýlýrken gururla!
silah ve kurþuna prim verirken emperyal kitaplar ! bilerek,inatla
güvenli parmaklarýný emen ceninlere yeni silahlar üreten düzene diklenen!
ayakkabýlarýný sýký baðlamýþ, yaþlý çýnarlar gibi maðrur ve gururlu
dut aðaçlarýnýn sararan yapraklarýna aldýrmadan koþan
çam ormanlarýnýn her mevsim yeþilini gözlerinde umudun rengine boyamýþ
kuracaðýz dediði düzeni kardeþinin elini sým sýký tuttuðunda
ve bir türküyü ardýndan gelen rüzgara yaprak sesi yapan!
düþen, kalkan, koþan ! sarý,siyah, esmer!
kara gözlü, mavi gözlü, toprak rengi !
zeytin aðaçlarýyla yaþýt, tay gibi toynaklarýyla iz býrakan
çeþme baþýnda bir köylü kýzýnýn testisine dolan masumlukla
çiçekli fistanýn altýnda dikleþen körpe memelerin
yeniden bebeklerin dudaklarýyla buluþacaðý bir dünyayý!
sevgililerin kasýklarýna dolduracak umudu avuçlarýnda taþýyan
çocuklar görüyorum ! çocuklar, gökyüzünde yýldýz gibi ýþýyan
gökkuþaðý altýndan geçerken dokuz renk bir dünyanýn
kaðný sýrtýnda bedeli ödenmiþ geleceðe el veren analar
topraklarýna asit yaðdýran bulutlara þemsiye saçlarýyla
týrnak diplerinde birikmiþ çamurla yoðurduklarý hamurun
kara gözlerinden dökülen yaþlarla mayalandýðýný bilerek!
kerpiç damlarýn saman kadar narin bedenlere tutsak
yýkýlmaz bir yapý olduðunu ve tezekle ýsýnan parmaklarýn
iþte o çocuklara sunduðu merhametin gücüne eþ
damarýna kan, beynine düþünce aþýladýðýný bilen!
pirinç lapasýnda et aramayan kaþýklarýn gururuyla açlýðýný gizleyen
çocuklar görüyorum ! çocuklar, gözlerinde sabrý, asaleti gizleyen
gördüðüm baþka bir þey daha var
uzun kirpikleriyle öptüðüm kadýn!
yaþamýn bana koyduðu postaya restini çekmiþ
bir dirhem etle iskeletimi sarmalayan acýlara ilaç
göðüs kafesimde sakladýðým, sevdiðim kadýn
elleri yumuþacýk, sýcak ve narin parmaklarý
dudaðýnda beni sevmenin kanamýþlýðý
gözlerinde kavuþamamanýn umutsuzluðu
dikenli bakýþlarýyla karþýmda duruyor esmer teni
ve geri durmuþluðumun tek hatýrasý, kumral bir saç teli!
öyle bakma bana ! ne olur,üþürüm!
üþürüm gözlerindeki ayazda ! düþerim!
düþerim kirpiklerinde birikmiþ tek damla yaþta
saçlarým ve sakalým eskisi gibi siyah deðil
asýlý kalýrsýn þakaðýmdaki meþakkatli beyazda
çocuklar görüyorum ! sevdiðim kadýn birde!
Ýkisinin de ben olduðu pas tutmuþ mengenede yüreðim
*mum bitti, yanmadý tersine ! eriyorum. kara bir fitil gövdesinde
Açýklama:
Sedefkâr: Sedefçi, sedef iþleyen usta
Nurani : Iþýklý, nurlu
Harabi : Meyhaneye giden, âlemci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.