Yalnızlık...

Yalnýzlýðýmý birde siz yüzüme vurmayýn,
Korkutmayýn beni
Ey geceler…
Korkuyor,
Korkuyorum…
Söylemesi zor! ! !
Ýçim ürperiyor yalnýzlýk kelimesiyle,
Ýçim ürperiyor simsiyah gökyüzüyle…
Hayýr!
Hayýr geceler
Ve geceler…
Tek dostum sizlersiniz…!
Tek arkadaþým,
Ve tek sýrdaþým…
Ne olur korkutmayýn beni bu gece..!
Hiç sabah olmayacak,
Ürpertici þehir ýþýklarý hiç sönmeyecek gibi geliyor! ! !
Yok hayýr! ! ! ! ! ! ! ! !
Hayýr…
Sabah olmasýn,
Yalandý bütün söylediklerim…
Yalandý hiç sönmeyecek gibi gelen þehir ýþýklarý…
Yalvarýyorum
Sabah olmasýn….
Her sabah,yalnýz geçen günler takvimine
Bir sayfa daha ekliyor…
Ve her gün,biraz daha kalýnlaþýyor bu takvim! ! !
Yüzümde çizgiler artmasa bile,
Her gün bir tel beyaz saç,
Her gün tükenen göz yaþlarý…
Yok hayýr,
Belki yüzümde de çizgiler artýyor…
Ve kalýnlaþan bir takvim,
Kýrýþýk yüzler,
Tel tel beyaz saçlar..
Tükenen gözyaþlarý ile
Yalnýz günler ve geceler istemiyorum…
Hayýr sabah olmasýn! ! !
Sizde yüzüme vurmayýn yalnýzlýðýmý
Ey geceler…

1992

Pýnar Koç

Sosyal Medyada Paylaşın: