Mahalle komþumuzdu , çok da iyi biriydi... Koydular bir tabuta veda etmeden gitti: Bir gölge idi sanki , melek dense yeriydi, Komþularýn kalbinden özlemle akýp gitti.
"Yolcuyum" derdi her gün,bilir gibi sonunu; Kendince elemiþti, eleðiyle ununu... Tevekkülle geçirdi birkaç günlük ömrünü: Nasýl yaþadý öyle , sessizce çekip gitti.
Bir hayal oldu artýk ondan aklýmda kalan; Anladým ömür fani, dünya kocaman yalan! Ýþte sana bir gerçek, biraz da sen oyalan: "Ýbret alýn" der gibi bizi býrakýp gitti.
Hasan DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rizeli Mahir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.