KELEPÇE KOKAR BİLEKLERİNDE

Aristo’su, Sokrat’ý düþünüyordu,
Düþüncelerini de açýkça söylüyordu.
Bizim düþüncesiz mukallitler,
Akýlsýz beyinlerine kilit vuruyordu,
Kraldan fazla kralcý kesiliyordu,
Kendileri gibi düþünmeyenleri,
Düþünce denizinde boðuyordu.
Yüce yaratýcýyý inkâr eden mukallitler,
Kurgulanmýþ beyinle düþünemiyordu,
Ýnsan, maymundan türedi diyerek
Ýlahi yaratýlýþa karþý geliyordu.
Evet, insaný hayvanlaþtýrmak,
Deðerini aþaðýlarýn aþaðýsýna indirir,
Allah’a gerçek kul olmayýnca,
Þeytan, insaný eþeðe ters bindirir.
Amaç yok, hedef yok; tek istekleri nefis,
Bunun dýþýnda düþünenler her yerde hapis.
Fikir mahpuslarý; göz göz, oda oda,
Düþünenler çil yavrusu gibi bir yuvada,
Düþüncelerini sakýn ha dýþarý yansýtma!
Yoksa kelepçe kokar bileklerinde.
Duygulu, duygusuz beyinlerde,
Savruk düþünceler yarýþ yapar,
Allah’ý býrakýp putlara tapar.
Akýl ya düþündüðünü söyleyemez,
Ya da söylediðini düþünemez,
Evet, gerisi arpa tarlasý,
Suyu sarhoþ eder, tozu beyni heder,
Düzen döner, çark döner,
Mantýksýzlýk denizine gider.
Gelin insanlýðý düzeltelim düþünmekle,
Aklý eðitelim, hak yoluna gitmekle.
Beyni, beyinsizlik havuzunda boðmayalým,
Yüzelim tatlý su deryasýnda boðulmayalým.
Düþünen toplum ilerler, yüce yaratýcýyý bulur,
Aklýyla beynini çalýþtýrýr, ilim yolunda solur.
Yüce yaratýcýnýn emirlerine karþý gelmeyelim,
Beyinsizlik oyunuyla kalbimizi delmeyelim…

1991/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın: