Yol Ayrımı

(Vurdum umudun ince beline, içimde bir çocuk dile geldi.Sazým çalýndý, türküm söylendi,yalan oldu sevdam acým bilendi..)

Gittim!
Ýçinde bu aþký büyütebilecek kadar
vefa ve sevgi yoktu.
Eksik kaldým sana.
Yetmedi kara bakýþlarým yüreðinin atýþýna.
Baþtan kaybedileceði belli bir savaþtý bu.
Ne çok yeniktim hayata
ve ne çok yetim kaldý ellerim.

Yittim!
Henüz söylenmemiþ bir masalýn kuytusunda..

Ne cennetin vaadettiði mutluluk;
Ne de cehennemin azgýn ateþi..
Unutturabildi seni
Ýnan ki..
Hiç kimseyi sevemedim seni sevdiðim gibi.
Duymadýn, bilmedin, görmedin.
Anlamadýn!
yokluðunda dahi, ruhunla seviþtiðimi.

Gecelere yazdým aþkýmý
Saçýmý zaman okþadý
Rüzgar sildi gözyaþýmý
Sessizce
Çýðlýklarýmda boðdum adýný.


Yolu, yokuþu olmayan
Ýzbe bir dað þimdi ömrüm.
Ki, ne bir çalý biter topraðýmda
Nede kayalýðýmda diken.
Arzular sensiz gecelerde gölgelere gizlenirken
Ne çok yokluðunu tattý bu ruh, bu ten..

Bir masalýn sonundayýz
Ýki ayrý yol var önümüzde..
Biliyorum ki sen birine
Ben birine gideceðiz..
Ve belki bir gün..
Yeniden kesiþecek yollarýmýz.

Bir çýrpýda mazi canlanacak gözlerimizde
Anýlar avuçlarýmýzda kanayacak.
Sen ve ben eskisi gibi olmayacaðýz
Rengi solmuþ sisli aynalarda..
Kýrýk hayatlarla yaþayacaðýz.



Emine Genç


31 Temmuz 2009/ 16:20




Sosyal Medyada Paylaşın: