Gözyaþlarým ýslatýyor þehrin karanlýk sokaklarýný. Kendimleyim yine kendimce,sorguluyorum düþlerimi. Terk etmiþler hepside birer birer özlemiþim baharý. Tanrým ne olur durdur ve geri ver geçen zamaný .
Anlayamadým nasýl geçti,kaçýrdým bensiz solgun yýllarý. Bahar çiçeksizdi,yaz kavruk, geldi ömrün sonbaharý. Aþk ve sevda hiç uðramamýþ heyhat þimdi ne yapmalý. Yürek suskunda, gönül çaðlar,taþmýþ nehir misali.
Gitsekmi acep bu diyarlardan,bulurmuyuz sevgi taamý. Gönül sazýný dinlemedin, ne yapsýn hep okudu fermaný. Aðla,geçti getiremezsin sensiz yaþanan sevdalarý. Haykýrma,duymazki giden,sakla bencileyin anýlarýný.
BANUHAN HULYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
banuhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.