FAY KIRIKLARI

Güven duygusundan yoksun cemiyet,
Yalancýya fýrsat, veren verene.
Zorbanýn elinde kötü meziyet,
Masumun sýrtýna binen binene.

Benim þablonuma uymuyor diye,
Bu þiddet, bu zulüm, bu cefa niye?
Yoksulun hakkýný hep yiye yiye,
Burnu bulutlara üren ürene.

Aramýza girmiþ fay kýrýklarý.
Gönül depremini yaþar çoklarý.
Can telef ederken mihnet oklarý,
Ýnatla yayýný geren gerene.

Güneþ, hava, ateþ, toprak, canýmýz.
Kesseler, kýrmýzý akar kanýmýz,
Dünya hepimizin ortak malýmýz.
Fakat kanýmýza giren girene.

Varlýk nedenimiz ayný sebepten,
Bir can deðil miyiz, kandan ilikten.
Hepimiz insanken etten, kemikten.
Seni beni ayrý, gören görene.

Diyetler öderken biz bu davada,
Yaralý ellerim kaldý havada.
Düz yollar dururken, geniþ ovada,
Bizi yokuþ yokuþ, süren sürene.

22.09.2001…MUSTAFA YARALI


Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?