BİR BAŞKA DİRİLİK
itmek üzereyken ömür gecesi,
Tan yeri aðardý, sabah olmakta.
Bütün ufuklarýn düþtü peçesi,
Varlýðýn örtüsü bir bir kalkmakta.
Bir baþka diriliktir bu son uyanýþ,
En büyük benliðe kutlu dayanýþ,
Renklerden kurtulup aþka boyanýþ,
Kalbimde binlerce þimþek çakmakta.
Bilen arayandýr, arayan bulur,
Her insan bulunca bahtiyar olur.
Ömrümde aldýðým en büyük onur,
Bana “kulum” diye yafta takmakta.
Sevgi ýrmaðýnda aþkla çaðlayan,
Coþkusunu deryalara baðlayan,
Düne kadar hýçkýrarak aðlayan,
Gözlerim âleme farklý bakmakta.
Kesretin içinde vahdet sevdasý,
Bu çaðda halvetin hem de evlasý.
Her ne ikram etse kula Mevla’sý,
O dil her acýyý zevkle tatmakta.
Nemrut’un ateþe attýðý zaman,
Hak ile alakam bitmedi bir an.
Halil yangýnýyla tutuþan nirân,
Küllerimi bile tekrar yakmakta.
Güzelliði beni, benden alýnca,
Kendimi unuttum ona dalýnca.
Gönül çöllerinde susuz kalýnca,
Yaralý kalbimden Kevser akmakta.
Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.