Ne kadar zaman olmuþ; Senden gelen cümleleri okumayalý. Günlerce günler geçmiþ gitmiþ, Aylarca aylar bitmiþ Ve sensiz bir yýldan fazla zaman geçmiþ, Tükenmiþ.. Ya biz.. Biz de tükenmiþ miyiz? Zaman herþeyi sildiði gibi; Bizi de silmiþ mi dersin toz pembe defterinden.. Ben cevap vereyim istersen; Defter bitmeden silindik, Geride yüzlerce boþ sayfa býrakarak kaybolduk gelecekten.. Yaþandýkça yazýlacak, Yazýldýkça dolacak sayfalarý bembeyaz býrakarak kapattýk defteri.. Camdan peri masalýný böyle bitirdik iþte.. Ayrýlýklar girmiþti araya zamanýnda, Sonu belli uzaklýklar.. Geçmek bilmeyen zamana öfkelenirdik; Kavuþmak için.. Ve ben; Bensiz her gününe bir mektup býrakmýþtým sana. Evet bu gündü! Beni yazdýklarýmla aðlattýðýn gün; Bu gün.. Yazarken dinlediðim birkaç þiir var þimdi.. ’’Bunlarý kesin dinle’’ dediðin þiirler. Dinliyorum.. Ve biliyorum; Seni öldü bilmeliydim.. Ama yapamýyorum.
_Yaðýþ_
Sosyal Medyada Paylaşın:
ygs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.