Dost üzerine (Rubailer )

1-
Sen ol’da gönül kýrma, kýzýp dursan’da,
Dert verme, kýzýp durma sakin ol sonra,
Her þeyde bi hayr var de, sukut altýn’da,
Bir gün seni anlar, ve sever sen gör’ ki.
2-
Her kim ki yalan söyledi, kýz kiç durma,
Dostun mu yalan söyledi, kaç ondan’da,
Dosttur deme, görsende yakýn olsan’da,
Dost olsa yalan söyleyemez, sen bil ki.
3-

Dost dos-t_ olanýn yanlýþý hiç olmaz da,
Gördükçe güler yüzle selamlar, yol ‘da,
Dert gelse koþar, evde yatýp dursan’ da.
Gerçekte þu dostum dediðin, sevmiþse,
4-

Veysel dedi, dost dost diye saz çaldýkça,
Çok dosta gönül verdi, zaman buldukça,
Dostlar da sevip durdu, görüp durdukça,
Bir mart günü can verdi, seher vaktinde.
5-
Veysel gibi yap sende, sevin dost varsa,
Dost gerçeði görmüþ de gönül yanmýþsa,
Dost, dost de de sevsin seni, aklýn varsa,
Gel gerçeði gör, dostu bulurken sen de.

Aruz vezin kalýbý:
(Mef’û lü + me fâ î lü + me fâ î lün + fa )

A.Yüksel Þanlýer
29 Temmuz 2009-07-29
Antalya.











Sosyal Medyada Paylaşın: