AYRILIK MİRAS KALDI
Benimde mihri baným akþam sabahým vardý
Gönülde yaþattýðým gizli günahým vardý
Aþk uðruna güllerin dolaþýrken peþinde
Yüreðime acýlar çektiren ahým vardý
Daha beden tazeydi aþkýn yaþý güzeldi
Baharýn rengi hoþtu gülün baþý güzeldi
Her mehtabýn altýn da hayallerle gezerken
Sevdalar âleminin daðý taþý güzeldi
Ýþte böyle yaþarken içimde ki fýrtýna
Ferhat’ýn o deldiði kayalardan sertine
Vurdukça deli rüzgâr yaþanmamýþ bir ömrün
Cümle günahlarýný yüklüyordu sýrtýna
Sevda acýmasýzca bana kefen biçerken
Esaret zindanýnda hicranlarý içerken
Arzumla ihtirasa direndikçe yýllarca
Tam bir ömür kaybettim o yar benden geçerken
Bitmeyen acýlarým sevdama kara çaldý
Doðruluðu kaybettim özlemlerim çoðaldý
Her sabah þafaðým da güneþim tutulurken
Koskoca bir maziden ayrýlýk miras kaldý
Muzaffer TEKBIYIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.