git kıyametinle, gelme sen cehennemini.. ( aşk ölümü )

zarardayým..
git aklýmýn sana çýkan tüm yollarýndan
dönme, býrak unutayým
kurtulayým gözlerime dadanan gece karasýndan gözlerinin
kurtulsun içim, kýrçýl nakýþ uçurumlarýnda yuvarlanmaktan

getirmesin sesinin tanesini hiçbir sözcük güvercini
þakaklarýmý çatýrdatmasýn, çat kapý eski bir günahsýz ezgi
dinsin kulaklarýmdaki sen uðultulayan deli rüzgarlar
dursun ýzdýrabýna kan kusuþum

git n’olursun!
götür düþüne nöbetimin müebbetini
zarardayým düþüncemi, zikrimi
ziyanda nefesim, ziyandayým insan kýlýðýmýn hallerini
yetsin kendi ellerimle kalbime daraðacý kurmalarým
sonlansýn ölüp ölüp dirilmelerim yeniden ölmeye
perperiþan dirilmesin ölmelerim yine

kuþatmasýn kuytularýmý karabasan türdeþi gölgen
yok bir hayalin cinnetine esir etme daha fazla
azat et senli sensizliðimi, yanmasýn ateþinden gövdem
þimdi.. hemen þimdi hiç kimsem ol yalvarýrým
öteleme, erteleme sabaha kutlu gidiþini
topla götür koynumdan semender iþkenceni


acýtmasýn suretin þehrimin gönül semtlerini
adýnla çýðlýklanan sokaklarýn ürperten bulutlarý daðýlsýn
indirsin sýrtýndan kaldýrýmlar ayaklarýnýn aðýr zul izini
sen þimþeklenmesin gökyüzü
seni yaðýp ýslatmasýn yanaklarýmý yaðmurlar

zarardayým her saniye, ziyandayým ömrümü
lime lime etme ruhumu, býrak
git götür senli sensizliðimin rezilliðini n’olursun
uðramasýn hatýran yalnýzlýðýmýn topraklarýna
mutluluðumun ve sevincimin son ebesi yokluðun olsun

seni seviþimden kuþku duyma
kendime saygýmdan istiyorum gitmeni
boðuluyorum sen ruhsuzu olmaktan
korkuyorum yitirmekten sen hasarlý belleðimi
alt üst oluyorum yerli yersiz iyimserliðimden
zedeleniyorum yaþamaktan, zedeliyorum olur olmaz
zamansýz vedalara parçalanmaktan tükeniyorum ciðerlerimi
gücenme sonsuz bir sensizlik dilememe
yaþatma bana bu ömür çöküntüsü cehennemi

yüzümde hüzün çizgilerim derinleþiyor günbegün
sökülmüþ týrnaklarýmla çiziyorum duvarlara acýnýn resmini
yarasýný yalayan hayvanlar gibi deðilim ki!
aksine yaralarýmýn kabuðunu kaldýrýyorum sürekli

kabus görmüþ kadar korkulu içimin yaþ gözlü çocuðu
beþ taþ oynadýðý yýldýzlarý nerede çalýnmýþ belirsiz
ne vakit söndürülmüþ bilinmez saçlarýnýn gün ýþýðý
"annem" diyor "annem cennette þimdi..
babam ona, onu çok özlediðimi söylemeye gitti! "

bundandýr belki de kirpiklerime çiçek düþler süslenemem
kim bilir, sevdiklerimin (z)amansýca gittiðindendir belki de
sevmelerimde yaþamak çeyizimi kederle sandýklara kilitlenmem

kal demiyorsam, bildiðimdendir er geç gideceðini
üstelik ardýnda ne býraktýðýndan habersiz
umursamadan pek çok þeyi
acabalar ilmeði takarak boynuma
kafanda ancak kendine rahatlatarak kendini
ve vicdanýný parlatarak yine ezber sözlerinden
biliyorum terk edeceðini
tuhaf olansa emin oluþum geri geleceðinden

yapma! anla yorgunluðumu..
ki, en çok seni taþýmaktan azaldým yarýný yaþama isteðimi
git diyorsam, zarardayým
ziyandayým geçmiþimi ve geleceðimi
umut armaðan et bana n’olursun
kucaðýma ümit doðsun unutmalarýndan
yanlýþ yerde, yanlýþ karþýlaþmadan oluþan yanýlgýydýk birbirimize
tedaviye cevap vermeyen bir kanserdi aþk sandýðýmýz muamma
ya ölecektik, ya ölecektik bizi en nihayetinde

git þimdi, yabancým ol ebediyen
ne ara, ne sor beni
kýyametim olma, geri getirme sen cehennemini

zarardayým ömrümü
yüreðimi ziyandayým
tek baþýnalýðýmý istiyorum
çok kahýrlý sen üþüþünden kurtulmak usumun
seni hiç tanýmamýþ kadar huzurlu günlerimi
sensizliðimi istiyorum
güne yokluðunla yokluðuna uyanmak senden

nefretimden, öfkemden, sevmediðimden deðil git demem
kalbimle birlikte yere düþen yüzümün incilerini ezdiðinden....




Sevinç Uslu
( hare / Ýstanbul - 2007 / ömr-ü ziyan )

Sosyal Medyada Paylaşın: