BİTMEYEN OYUN
Devletin zirvesi, kavga ederken
Düþmanlar keyifte, seyre bakýyor
Öte yandan, vatan elden giderken
Terör belâsýna, kanlar akýyor.
Her esen rüzgâra, eylerken meyil
Belimiz büküldü; eðil, ha eðil
Bu gidiþat; hayra alâmet deðil
Mavi gecelerde, yýldýz çakýyor.
Dengeyi sarsýyor tavizler, yükler
Sebep; boyca uzun, beynen küçükler
Fýrsatý, ganimet sayan büyükler
Fakir, fukarayý; itip, kakýyor.
Rotayý þaþýrdý, yönümüz bizim
Bir türlü kurumaz, donumuz bizim
Ne olacak böyle, sonumuz bizim?
Ensemizde; sille, tokat þakýyor.
Bankalarý sattýk, yaban ellere
Direkler emanet, ithal tellere
Paramýz akýyor; suya, sellere
Yedi boðum akrep, yýlan sokuyor.
“Çakkýdý- çukkudu”, türkü söyleriz
Yan gel Osman deyip, gönül eyleriz
Bilmem bu kafayla; n’eder, n’eyleriz?
Ýçi beni, dýþý seni yakýyor.
Necati; ilgisiz kalmadý, asla
Uðraþýr daima, kir ile pasla
Memleket matemde, aðlýyor yasla
Bozulan her þeye kafa takýyor.
Necati OCAKCI
06.10.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.