Yaðmur yaðýþýnýn ardýndan getiriyor selini. Rüzgar sa fýrtýnanýn arkasýna saklar yelini. Çam kozalaklarýný topluyorum uzatýp elimi. Yerlerde yuvarlanýyorum kapatýp gözlerimi.
Yokluðunda daðlara, doðaya saldým kendimi. Ormanlarda arýyorum kaybettiðim benliðimi. Sanýyorum ki,içimde fýrtýna hiç dinmeyecek. Yaðmur yaðýp akan gözyaþýmla bütünleþecek.
Masum bir insaným, üstelik masumiyetim sen. Romantizm kalmadý,o duyguyu kaybettim ben. Ahý bilmezdim, beddua çýkmazdý þair dilimden. Baþýma bir iþ gelirse anlaki bunun sebebi sen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustapcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.