Kalbi kýrýk deli kanlý diyorum kendime,
Her aþkýn sonun da bir þeylerden eksildim.
Anlatamadým kimseye asýl derdimi,
Býrakamadým üzerimden sevgi selini.
O kadar susamýþým ki aþka sevgiye.
Yoðun hisler taþýyorum kendi kendime.
Bir deðme di kimsenin eli elime.
Alýþamadým bir türlü bu eksikliðime.
Þimdi aþk deseler hep günah dolu,
Aþklarýn içinde ar namus kayboldu.
Sanýrlar ki aþkýn her yaný cinsellik.
Kalmadý aþkta artýk eski güzellik.
Kalbi kýrýk deli kanlý diyorum kendime.
Aþk mecnun ile Leyla ya yakýþýyor.
Kerem ve aslý ile hep anýlýyor.
Þimdi ki aþklar da aþk sanýlýyor.
Maalesef üç kuruþa satýlýyor þimdiki aþklar,
Her gün baþka biriyle baþka yerlerde baþlar.
Saygý, sevgi ve özveri yok bulmak imkânsýz.
Bu devirde yaþanan aþklarýn hepsi vicdansýz.
Þimdi anlamsýz aþkýn tarifine koyulmak,
Kalbi kýrýk deli kanlýyý tanýyýn yeter,
Hiçbir zaman istemem kalpten kovulmak,
Beni þimdilik azda olsa anlayýn yeter.