Aynalara karþý ’’seni seviyorum’’ provasý yapýyordum hep seninde,aynalar gibi benim söylediðimin aynýsýný söyleyeceksin sandým. Ama yanýlmýþým...
Sabit tebessümlerin olduðu fotoðraf albümlerinde sana bakýyordum. hep öyle kaldýðýný sanýyordum. Aðladýðýn da oluyormuþ, aðlattýðýnda. sonun da anladým....yanýlmýþým...
hani;Ayýn silueti çýkarya denizde geceleri. Öyle sanmýþtým ikimizi. Aynýyýz demiþtim. Sadece yansýmaymýþ,anladým. Anladým...yanýlmýþým....
Ama hep yanýlmýyorum ben de, sen aklýma geliyordun, kanatlarý kaçmaktan yorulmuþ, bir güvercin gördüðümde. bir adým da kaçan güvercinlere benzetiyorum seni. sarýlsam ölürdün belki.