Gecenin karanlýðýnda benim için kalkýyorsan eðer Kalbin özlemle atýyor, heyecanlanýyorsan varlýðýmla.. Geliþinle aydýnlanan günüm oluyorsun... Kar yaðýyor, yaðmur yaðýyor, sonrada güneþ açýyor. Her mevsimi yaþatýyorsun o an. Seni yaþamak öylesine özelki. Seni hissetmek, dokunmak tenine, sarýlmak Býrakmadan tek nefes olmak Bütün hücrelerine karýþmak, sen olmak sende ben. Ýþte böylesine sevmek seni ne güzel..
Safiye Özgöç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beyaz Papatyam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.