Bebeğim

Bebeðim

Sana öylesine hasretimki
Sanki varsýn ama çok uzaklardasýn gibi..
Sen sen tabiiki varsýn...
Hayallerimde doðurdum seni
Aðýtlarým ninnin oldu, uyuttum seni.
Gözyaþlarým sütün oldu,besledim seni.
Meleklerin kanatlarý evimiz oldu orada korudum seni.
Korkma bebeðim korkma
Rüyalarýmda hastalýk,keder,ayrýlýk,ölüm yok bebeðim
Ama ben korkuyorum her seferinde uyanmaktan
Korkuyorum her uyandýðýmda seni bulamamaktan
Korkuyorum tekrar uyuyana kadar hasretinle kavrulmaktan
Geleceðim meleðim hiç uyanmamak üzere geleceðim
Ýþte o zaman gökler bizim olacak bulutlar ve yýldýzlar
Hani bir koyun vardý ya yavrusunu besleyen
Hani kuþlar yavrularýný almýþ göçüyorlardý ya baþka diyarlara
Hani taþýdýklarý mucizenin farkýnda olan anneler vardý ya
Ýþte onlar kýskanacak artýk bizi
Senin gittiðini söyledikleri gün yok oluþumdu
Bekle, korkma, yanýna geliþimle birlikte doðacaðýz meleðim..

Safiye Özgöç


Sosyal Medyada Paylaşın: