Perdeler indi hüznün burnuna Ayrýlýk gerçek olsa da, Yeniden sarýlsam koynuna Ellerin boynumu dolasa da Kýrýldý kanatlarým usulca Ýnci tanelerim düþünce Aþk kovanýnda kavruldum
Nerde aþk var, orda yalnýzlýk Kanat gerdim ellerimi Suskunluðumsa içimde çýðlýk heba ettim gençliðimi Eksiliyor buðün, yarýna Baþaklar eðik düþmüþ güne Avundum temmuz akþamlarýnda…
Melikþah Selçuklu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melikşah Selçuklu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.