býrakmýyor yakamý sen’li günlerim Eylülden kalan, tek hâtýrâm onlar zaman bahçesinde gördüm de güller hiç birine, bir damla su vermedi gönlüm
el vurulmamýþ altýn saçlarýn topraðý sývazlar gibi sanki elimde gün deðmemiþ saklýlarýn mâbedimdedir benim inan her gece
gönül daðýndan savrulan küller aþk od’undan kalanlarýmdýr gönül pencereme çektiðin o kara tüller yüreðime bastýðýn mühürlerindir
giderken/ bir bakýþ býraksaydýn hâtýrâ olsun unutsaydýn yüreðini bu saf tenimde bu haziran akþamýnda da, yine yoksun duy artýk; bir atýmlýk nefesim kaldý ciðerimde
Melikþah Selçuklu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melikşah Selçuklu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.