Peygamberden müjde geldi bize, Allah’tan baþka sahip çýkan yokken öksüze, Ve sen öfkelenip atýný denize, Sür Fatih’im senindir Ýstanbul!
Sanmasýnlar Bizans boðazlarda kalýcý, Hepsi Allah’sýz bunlarýn,hepsi yaðmacý, Ve sen düþmana acýmadan yaðlý kýlýcý, Vur Fatih’im senindir Ýstanbul!
Kuþattýn kýsa sürede çepeçevre, Bir ay düþtü o gece arþ denen nehre, Ve sen dualar eþliðinde o mukaddes þehre, Gir Fatih’im senindir Ýstanbul!
Yarabbim sen mübarek eyle bu seferi, Þehit verdik nice cengaver gençleri, Ve sen þimdi bu makus kaderi, Kýr Fatih’im senindir Ýstanbul!
Habib’im -çok þükür- karþýlýk geldi çaðrýna, Ne çileler çekildi bu çaðrýnýn uðruna, Ve sen bayraðý namusum diyerek baðrýna, Sar Fatih’im senindir Ýstanbul!
Çýkmadan önce ölüm denen zorunlu göçe, Bir emanet býrak bu dünya denen hiçe, Ve sen koskoca bir donanmayý Haliç’e, Ser Fatih’im senindir Ýstanbul!
Çok þükür parçaladýn Bizans’ýn sýrtlan kafesini, Boðazlarýnda býraktýn onlarýn lanetli hevesini, Ve sen þimdi bahtiyar olarak son nefesini, Ver Fatih’im senindir Ýstanbul!
Yayýldý destanýn dilden dile, Ödüldür bu uðurda çekilen her çile, Ve sen çok kayýplar versen bile, Deðer Fatih’im senindir Ýstanbul!
Hercaî Sosyal Medyada Paylaşın:
Hercaî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.