Yasak Bir Aşkın Sularında Ay Karanlık

Týlsým koylarýnda günahkâr kadýn
Ýçli dalgalar vuruyor yalnýz sahile
Bir martý þafaðýn nefesini kokluyor
Kýrýk bir dal yüzüyor unutuluþa.

Yanýlsamalý düþler kuruyor adam
Yanýk bir yüreðin bordasýnda gün
Þarkýlardan tahterevalli yapmýþ
Sallanýyor hüzünle ah unutuluþa.

Bir resim saklýyor avucunda çocuk
Asi bir veda sobelenmesi dilinde
Yaðlý yüzleþmeler koymuþ cebine
Sorar kendine, resimdeki gülüþ kime?

Üþüyor sevda, soðuk bir mevsim dilde
Dudakta uçuk, sýr vermez oldu sevgiye
Haylaz bekleyiþlerin kurudu fidanlarý
Döküldü aþk, bilinmeyen menzillere.

Çýðlýk germiþ teli, aðda çaresiz balýk
Yasak bir aþkýn sularýnda ay karanlýk
Yangýn önce kendi duvarýný örermiþ
Yýkýldý tabular, seyran olmadý samanlýk.

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: