asýlý durur kirpiklerimde öksüz çocuklar öylesine maðrur ölümüne vakur görmesin diye hiç kimse aðlamam
dalgakýrana takýlýr a þ k tam ýslanacakken sýrýlsýklam dolacakken iliklerime kadar aþkla elim yüzüm kum bulaþýðý
loþ bir mavinin kalbine gömdüm umudu kimsesizdik ikimizde merasimsiz oldu herþey yine aðlayamadým o ö l d ü..
gidiþinle bitmiþti ne varsa sahi ne vardý ki? çatlamýþ avuçlarýmýzda bir s e n bir b e n bir de aslýnda hiç varolmamýþ iki sevgili
yüzümde kýrýldý sevinçler telaþýna düþmem artýk yazýlmýþ bir kaderi ezbere okurken harf harf azalýr bir o kadar da çoðalýrým
benden aldýklarýn sende kalsýn al benden senin olaný git gidebildiðin kadar uzaða nasýlsa düþeceksin bir gün yollarýma ayaz vuracak ruhuna titrek ellerini bana her uzattýðýnda boþluðuma tutunacaksýn
içimdeki ölümünle can bulurum bahar düðünleri devþirir yüreðimi kýnasý yakýlýr gittiðin yollarýn avuç içimde izlerin nereye gitsen ahýmýn ardýna düþer seviþtiðim her adamýn gözlerinden sana bakarým