bedenin ve kimliðinin önüne eser ruhun
kulaklarýnda dolaþan rüzgarýn sesidir ama
daldan kopan bir yapraktadýr gözün hala
neden sarardýðýný sorarsýn içinden Allaha
bir köprüden geçmektesin sen þimdi
gözlerindeki yaþý çoktan sildin belli ki
yeni doðmuþ bir çocuk içindeki
sevinirsin, ölmüþtür gönlündeki
köprü biter yol uzadýðýnca gider
geçer bu mevsimler, aylar, günler
bir yaprak yeþerir, diðeri düþer
güneþ vurur yüzüne, gölgen içine iþler
an gelir, yaþadýklarýn dizelerden ibarettir
yaþadýðým saydýðýn hayat sadece ibrettir
göz açýp kaparsýn bir müddettir
ömürde kimi tanýrsan emanettir.