(1) ölürsem... eylül yüklü bir ekim sabahý... gözlerim yaðmura doymuþ... bütün üþümüþlüðüm yataðýmý kaplamýþ bir halde... geceden kalma bir hüzne yenik bakýþlarýmda... son nefesim ciðerlerimde... cýgaram parmaklarýmda... tütün sarýsý bir türkünün son mýsrasý dudaklarýmda... sana uzak bir sonbaharda... dala küskün yapraklar bir bir dökülürken rüzgara.... yarý baygýn sokaklar cam kýrýðý çýðlýklarý boðarken kuytularda... kaldýrýmlar irkilirken çýplak ayaklý çocuklarýn adýmlarýnda... (2) ölürsem... yarým kalmýþ bir aþkýn sen sýnýrýnda... gözlerinden kaçýrdýðýn sözlerimin... saðýr piþmanlýðýnda.... keþ kelerin sessiz iç çekiþlerinde.... geç kalýnmýþ bir ahýn derin yalnýzlýðýnda hatýrla beni....
.
MESUT KARCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
mesut karcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.