MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÇANAKKALE AĞIDI
mesut karcı

ÇANAKKALE AĞIDI



Þubat soðuðu nisan yaðmurlarýna düþmemiþti henüz
Karanfil rengi bir ölüm örtünmüþtü toprak
Denizin maviliði çelik grisi gölgelerde kaybolmuþtu
Mart kapýdaydý

Aynalý çarþýda güneþ ince ince yükseliyordu
Kýnalý eller yaþlý gözler yaslý aðýtlar eþliðinde
Bir anne duasýna emanet mermisiz namluda süngü olup
Bir bir saplanýyorlardý düþmanýn kalbine
Vahþet adým adým ilerliyordu.
Çanakkale kan aðlýyordu

Cephede yokluk, açlýk kol geziyordu.
Sýla uzak bir düþtü Mehmedin hicran karsý gözlerinde
Elif yüreðinde yara vatan yardý ona
Çanakkale hasrete boðuluyordu.

Kökünden sökülmüþ fidanlar gibi cansýz, kýrýlgan,
Kuru üst üste yýðýlmýþ cesetler ayný göðe dost düþman demeden yükselirken
Çanakkale içinde bir destan yazýlýyordu
Yardan geçiliyor, candan geçiliyor, Çanakkale’den geçil(e)miyordu.

MESUT KARCI
02.03.2009

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.