SÖYLESİN
SÖYLESÝN
Seni çok sevmedim mi? Kimden miras kaldý aþk
Maziyi getir ya da, güllere sor söylesin
Bir zaman tünelinde, nasýl da kök saldý aþk
Çöllerde ki amansýz yollara sor söylesin
Ardýnca koþtukça aþk, hep adýný anardý
Irmaklar gözyaþýma, aþk bestesi sunardý
Hiç býkmadan yüreðim, yalnýz sana yanardý
Aþka bulanýk akan, sellere sor söylesin
Ne kadar susuz çölü, gözyaþýyla suladým
Yalýnayak yürürken, eðnimden bez doladým
Bu mecnundur dediler, deli kaldý kul adým
Her ömrün son mevsimi yýllara sor söylesin
Gittiðim her diyarda, tutunduðum direðin
Serçelerin kalbinde, titrer iken yüreðin
Sevdalara kahredip, sokmayan engereðin
Zehrini akýttýðý, dillere sor söylesin
Kahýr üstüne kahýr, çektikçe düþtüm yorgun
Ömrüm mecnun bitecek, seninde biter bir gün
Her fani gibi sende, gitmeden önce sürgün
Halime aðýt yazan, ellere sor söylesin.
Muzaffer TEKBIYIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.