Sargılı Bir Yaşam Teknesindeyim
Bezgin kahroluþlarla çevirdim usumun çemberini
Kemiklerimi çevreleyen bir aðrý dolaþtý can evimi
Sýrlarla çizilmiþ bir sevda yankýsý bozdu sessizliði
Ýçimin tufanlarýna sokuldu aþk, bulamadým ahirini.
Odalarý güne hasret sýðýnaðýmýn kahýr penceresinde
Hüznün kokusunu emerken toprak, ben üþüyorum
Sýkýþtýrýlmýþ günlerin uçup giden kül sepkenleriyle
Unutulmuþ ölüler kentindeyim, Fatiha serpiyorum.
Mum gövdeden sýzarken dibe, ten sokulur sevgiye
Sorgulu muammalar birikir aþkýn sarý odalarýnda
Yapýþkan özlemlerin kahrýyla dil uzanýr derinliðe
Unutulmuþ bir buluþmanýn kaydý çalarken radyoda.
Daðýnýk bir düþ bohçasý sýrtýmda, yüreðimde alev
Avuçlarýmda hüzün kýnasý, kalmadý gözümde fer
Sargýlý bir yaþam teknesindeyim, götürmekte yel
Azlýklar içinde çoðalamadým, sürükledi beni sel.
Af edilmez onurlarýn paylaþtýrýlmýþ coþkusu tende
Aðrýlý gizleniþlerin mýrýltýlarýný saklar kadýn yürekte
Nakarat vurgun tele, þarkýlar içli bir hazanla güfteye
Loþ ýþýklarda ömür tükeniyor, gün dâhilken geceye.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.