Aðlayarak doðduk, Ölümü tadarken gülmek gerek.. Yaþam öylesine garip, öylesine güzel ve öylesine derin ki; Aðlaþmak, gülüþmek Savaþmak, seviþmek Bütün duygular BÝRarada-BÝRlikte Hani biri olmazsa olmaz derler ya, Ýþte aynen öyle, tabiri caizse..
Aðlaþmadan, gülüþmenin Savaþmadan, seviþmenin Olmadýðý bir yerdesin; Lakin sen hep gülmek ve seviþmek istemektesin Ham hayallerle zamanýný tüketme be güzel! Sen BEDEL nedir hiç duymadýn mý!? Sen razý olmasan dahi sana gelecekler var, Sen hiç KÝTAP’ý OKUmadýn mý!? Nefes almaktan sonra en güzel þey nedir? .......? Aldýðýn nefesi vermektir! Yaþamanýn bedeli gülmek olduðu kadar, aðlamayý da bilmektir.. Aðlayarak doðdun!. Aðlayarak doðdum!. Aðlayarak doðduk!. Ölümü tadarken gülmek gerek, Gülmek içinse; ÖNCE kendini bilmek gerek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafaalp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.