Ayrılık Vakti
Vakti geldi ayrýlýðýn…
Senden uzakta kaç þarký dinledim kavuþmaya dair,
Derin duygularla iþlenmiþ kaç þiir okudum, yazdým.
Kaç sabah sana ayarlanmýþ zamanlarda uyandým.
Sana dair nice umutlar taþýdým yarýnlara.
Vakti geldi ayrýlýðýn…
Ben seni sevdim be huysuz kadýn.
Sen en güzel tiyatro metinleri yazmakla uðraþýrken,
Ben seni sevdim, sevgime emek verdim, yenildim.
Sevilmedim...
Vakti geldi ayrýlýðýn...
Geçemiyorum dedikçe baðlandým,
Gidemiyorum dedikçe kaldým.
Sen her sözünde git dedin de ben,
Gitmekte çok geç kaldým.
Vakti geldi ayrýlýðýn...
Yaþananlarý yok farzetme zamaný þimdi.
Baþlangýcý uzun, yaþanmasý kýsa, unutulmasý meçhul zamanlý yaþananlarý.
Hiç karþýlaþmadýk farzet,
Konuþmadýk,
Dokunmadýk,
Göz göze geldiðimizde titremedi vücudumuz,
Seviþmedik farzet.
Vakti geldi ayrýlýðýn...
Savruldu rüzgarda, umut aðacýmdaki son yaprak,
Umudum paramparça, aðacým çýrýlçýplak...
Halit Gültekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.