Yörük beyi

Karanlýðý yýrttý, bir ses daðlar ötesinden,
Daðlar yankýlandý, kýr atýn nal seslerinden,
Bir haber getirdi, kýr atlý yörük beyinden,
Beyim öldü dedi, vardý beyin anasýna..

Anasý þaþýrdý, dövünüp titredi birden,
Nasýl olur dedi, yanlýþ mý duydum oðul ben,
Haberci üzgündü, ölümü haber verirken,
Ve yýrttý geceyi, obada aðýtlar birden.

Köpekler havladý, haberi anladýðýndan,
Millet bir,bir çýktý, kýl çadýrlar arasýndan,
Dað taþlar inledi, ana bacýlar yasýndan,
Gece altüst oldu, gök inledi yas sesinden.

O genç ve yiðitti, yenilmezdi güreþirken,
Tamam mý derdi, hasmý tuþa gelirken,
Uçurumdan düþtü, yarine çiçek sökerken,
Tuþa gelmiþti bey, daðda çiçek toplarken.

Kartallar uçuþtu, þahin uçtu yuvasýndan,
Uçuþup durdular, gece yarýsý korkmadan,
Hep çýðlýk attýlar,gece vaktinde durmadan,
Yörük beyi dosttu, kartala ve þahine de.

Ve gece bitmedi, aðýtlarýn nidasýndan,
Herkes etkilendi, çýrpýnan yavuklusundan,
Boz kurtlar uludu, yörük ananýn yasýndan,
Yörük beyi o gün, kaza ile ölmüþtü de.

A.Yuksel Þanlýer
16 Temmuz 2009-07-18
Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: