su yosunu..

yanýna varamadýðým güneþin çocuðu
söyle kaç þiir ötesi duraðýn
bir kan karanfil tadý aðzýmda
önce tatlý sonra ekþi, þarap gibi
þiþeye hapsolmuþ zamanda
demlenirken serde anýlarýný
yokluðunca akþamým

türlü ihtimaller sükût bozar birazdan
düþer kaldýrýmlara evaze çýðlýðým
ýslandýkça kirpiklerimde düþüm düþün
tel çeker acýyla tanýþ mýzrabým
gülüþ unutkaný yüzümde fûrkat katarý
yol aldýkça büyür
tükenmez arsýz yalnýzlýðým

tanrýsal saltanatýdýr aþkýn bu bendeki hâl
aðlayan aðaç gövdeme kazýnmýþ ismin
dahasý olmayan ömrün deðiþmez mevsiminde
tek renkten ebemkuþaðý yaratan sendin sen
sevdasý þuramda atan biriciðim

iflah olmaz bir türlü
dizlerimin illet romatizma aðrýsý
ki, nicedir elde var of çeken bezgin sabrým
ve aslolan yaþamýn hakikat takviminde
alazlandýkça yýllanan kederin
içimden dýþýma taþar ruhum
derinleþtikçe derinleþir
alnýmýn orta yerinde
kesif kýlýç yarasý çizgilerim

göz yaþlanýr mý yaðmur emzirmekten
bulut bulut sen doluyken gamzelerim
bakma saçlarýmdaki kýr tellere, titreyen ellerime
tanrýçam dediðin ilk gün gibi
hâlâ yakasý kiraz lekeli, sevdalý yüreðim

bilirim sevmediðini kalabalýk kusan þehirleri
sana göre deðildi, hiç olmadý buralar
yurdundu nereye varacaðýný bilmediðin
damarýnda o müthiþ isyanla yürüdüðün
lâkin ardýn sýra hasretine, hasret ektiðin yollar

bileklerinden avuçlarýna sýzdýkça deliþmenliðin
bilirdim gidip gelmeyeceðini
kadýn gölgemin sallandýðý sokaklara
ki ben, o gün bugündür çizerim terli camlar üstüne
yarým bir kalp içine yazarým diken tutmayan adýný
su yosunu baðlamýþ iþaret parmaðýmla
...








Sevinç Uslu
( hare / Ýstanbul - 2007 )

Sosyal Medyada Paylaşın: