erdemin mutsuzluğunda

þehrim yanýyor; kýzýl hýþýrtýlar kulaðýmda
aldýrmamalýyým

renklere vurgundum; sarýydý ilk aþkým
oturamadým gökkuþaðýnda
karaya mahkum ettiler
ne deniz, ne gök, ne de bir renk


yine de vivaldi çalýyor surlarda
aðlamamalýyým...


görünür ateþin rengi; nefti yangýným
ateþ böcekleri amansýz firarda
parlamaya devam ettiler
ah ne güzel inat; inadýna tüm bu ahenk



mutluluk ve hüzün
el ele tutuþup yürüyen iki küçük kýz kardeþmiþ
biri olmazsa diðeri kaybolan

yalnýzlýktý ulaþmak nirvanaya
geçmiþim cehaletin mutluluðunda


kardeþimi kaybettim pembenin yokluðunda
yükselir ruhum her þeyi baþtan yaþamaya
geri dönmeliyim notalarýn kucaðýnda
ben bana sarýlmalýyým yalnýzlýklarda


yine de vivaldi çalýyor surlarda
aðlamamalýyým...


Selma Dönmez 16 temmuz 2009
Sosyal Medyada Paylaşın: