Bu sene sonbahar erken geldi bedenime Hazan yapraklarýný döktü yüreðim Bekleyiþler boþuna artýk…o dönmeyecek anladý gözlerim Oysa… Çýkan her güneþ ýþýðýnda filiz açmýþtým Aþk diyarýnda doðru yüzümü dönüp…
Ama hepsi bir yalancý güneþmiþ… Her bir umudum kara bahtla sonuçlandý… Yoksunluðum yoksunluðunda parçalandý Yoklukla yüzleþti…
Kara gecelerde rüzgar alýrken bir þeyler benden Ýçimde bir ateþ parçasý vardý umuda karþý Ama dayanýlmaz oldu sensizlik ve ötesi Bitiþleri seyrederken zamaným geldi galiba… Ayrýlýklar can aldý… Yýktý geçti gözlerini görmek haram oldu… Rüyalarda bile unuttum o gül yüzünü…
Bu sene sonbahar erken geldi yüreðime Taþlara vurdum gözyaþlarýmý Oysa gözyaþlarýmýn nedeni gelip silmen içindi Yollara bakmakta kaldý gözlerim Poyraz rüzgarlarda esti geçti Seneler geçti sen gelemedin…unutulmakta kaldý Keþke sevdirmeseydin kendini bana Keþke tanýmasaydý gözlerim seni Beni bir köþeye attýn ve gittin sen Ýncil di son umudum… Gelsen de ne fark eder ölümü mü izlersin sadece bilesin…
Bu sene sonbahar erken geldi sevdalara Limanlar ayrýlýk gemileriyle dolmuþ Cebimde ki son ümidi satýp biletimi aldým þimdiden Sen uyurken gideceðim sensizlikten Anýlar canlansa da gözümden Ve býrakmasa da hayalin peþimi gurbet hayatlarýnda Ne çare…döküldü son yaprak herhangi bir sensizlikertesi gününde… Elvedalar diyarýndan gözyaþým hatýra sana…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mai den Masallar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.